نخستین واحد آتش نشانی کرج در سال ۱۳۴۰ شمسی در گاراژی در میدان شاه عباسی با یک دستگاه اتومبیل با مارک (جمس) و با ۴ نفر پرسنل از کارگران شهرداری شروع به کار نموده و در سال ۱۳۴۴ با پیگیری شهرداری کرج روبری قبرستان قدیمی موجود در میدان شهید سلطانی (ایستگاه متروی فعلی) تبدیل به اداره ماشین‌های آب پاش شد که تجهیزات آن، همان یک دستگاه اتومبیل و پرسنل مربوطه بوده ، فلسفه احیاء آن صرفاً آب پاشی معابر و خیابان‌ها و آبیاری اشجار شهر و گاهی نیز شرکت در حریق‌هایی که آن زمان به وقوع می پیوسته بوده است که بعدها نام (اطفائیه) به این واحد اطلاق گردید.
در خصوص آموزش آتش نشانی ایران و جهت توسعه آن از متخصصین آلمانی و روسی دعوت شد که در این رابطه شخصی به نام (مسیئول رول) آلمانی با تعلیمات و تجهیزات مختصری به اداره اطفائیه ایران سرو سامانی داد که موجب شد توجه مسئولین شهرداری به این امر مهم جلب گردد و بروز حریق‌های بزرگ و متعدد که زائیده توسعه شهر کرج و صنعتی شدن اقتصاد بود تهیه و تجهیزات مبارزه با حریق، و آموزش و پرورش پرسنل حرفه‌ای را ایجاب نمود به گونه‌ای که سومین ایستگاه آتش نشانی در فردیس کرج تأسیس گردید. تا سال ۱۳۶۸ شمسی، همین سه ایستگاه فعالیت داشتند و طبعاً جوابگوی نیازهای شهر نبودند؛ لذا طرح ایجاد دو ایستگاه دیگر آتش نشانی ریخته شده که با تلاش مسئولین وقت پس از دو سال این ایستگاه‌ها در سرویس آتش نشانی شهری قرار گرفتند. لیکن، گسترش روز افزون و بی رویه شهر کرج و مرکزیت دادن ادارات و صنایع در این شهر و احداث ساختمان‌های بی‌قواره و بدون رعایت اصول صحیح شهرسازی، اداره آتش نشانی را با مشکلات بسیار مواجه نمود به طوری که اداره با تمام کوشش و جدیتی که به عمل می‌آورد نمی توانست خود را هماهنگ با این رشد بنماید و لذا مسئله پیشگیری از حوادث تحت الشعاع اطفاء حریق قرار گرفت و پرسنل آتش نشانی وظایف سنگینی از قبیل نجات مردم از زیر آوار، سقوط کنندگان در چاه‌ها و قنوات و کمک دهی به زلزله زدگان و سیل زدگان را بر دوش خود تحمل می‌کردند و دلخوش دعای خیر شهروندان بودند. تا این که به تدریج مسئولین متوجه این واقعیت شده و پس از آن واحدی با عنوان گروه نجات و امداد در سال ۱۳۶۹ در میدان شهید سلطانی دایر گردید که کار آن صرفاً نجات و امداد بود و به حق یکی از بهترین گام‌هایی بود که در جهت رفع نیازها برداشته شد. مصداق آن شرکت در هزاران حادثه که طبق آمار در اکثریت این حوادث به معنای واقعی کلمه نجات‌گر بوده و جان بسیاری را نجات داده‌اند.
معیار عمل در پرسنل آتش نشانی، آموزش‌هایی بود که اولین بنیان‌گذاران آن ارائه داده و شاید در طول سالیان متوالی که از عمر آتش نشانی می‌گذشت هیچ تغییری در آموزش فنی به عمل نیامده و ابتکار فردی پرسنل نیز چاشنی آن آموزش‌های ابتدایی که در کشور ما در همان حد متوقف شده بود دیده شد.
تا سال ۱۳۶۰ که لوازم آموزش‌های فنی و حرفه‌ای متناسب با علم آتش نشانی احساس شد و به همین منظور عده انگشت شماری از آتش نشانان بعضاً با هزینه شخصی و عده ای نیز با هزینه شهرداری جهت گذراندن دوره های آموزشی حرفه‌ای به تهران و کشورهای خارج سفر کرده و پس از مراجعت امور تدریس آتش نشانان حرفه‌ای شهرداری را به عهده گرفتند و پیشرفت‌های چشمگیری حاصل گردید و از جمله در استخدام پرسنل دقت بیشتری به عمل آمد و شرط دارا بودن سواد برای مستخدمین در آئین نامه استخدامی قرار گرفت و با مسلح شدن به حربه آموزش فنی سازمان آتش نشانی کرج جان تازه‌ای گرفته و در سال ۱۳۷۲ توانست تعداد ایستگاه‌های خود را به ۵ ایستگاه افزایش و در سال ۱۳۷۴ سه ایستگاه دیگر اضافه و در سال ۱۳۸۰ تعداد ایستگاه‌ها به ۹ ایستگاه حریق و نجات اضافه گردید و در سال ۹۳ ، ۵ ایستگاه دیگر نیز افتتاح گردید.
در حال حاضر سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی کرج با ۳۱ ایستگاه فعال در سطح شهر، وظیفه امدادرسانی به شهروندان را بر عهده دارد.
